از اهکیاکات

و تو در امتداد تمام این روزهای بیهوده،

اثر انگشتت را بر همه‌ی فکرهای من به جا گذاشتی.

به دریچه‌‌ی چشم‌هایم نشستی، جهان را با تو نگاه کردم.

پس از چه هر چه چَشم میچرخانم جز نیستی‌ات نمی‌بینم؟

قرار قلبم...