برجا
دوشنبه, ۲۹ آبان ۱۴۰۲، ۰۹:۱۲ ق.ظ
سلام
صدای مرا از ادامه‌ی زندگی می‌شنوید!
از پاییز بی‌وفایی که به دو و با عجله می‌رود...
با باران‌های نباریده‌اش،
با برگ‌های زردی که نمی‌دانم کجا ریخته که ندیدمش.
و درخت خرمالویی که یادم نیست کجا دیده بودمش، لخت از برگ و سرشار از قلب‌های نارنجی.
دلم برای کلمات تنگ است.
دلم برای بافه‌ی دوست داشتنی‌ام، وقتی سرانگشتانم را روی سر و گوش حرف‌ها می‌کشم و در هم گره می‌زنمشان تا شال‌گردن بلند احساسم را به دور خودم بپیچم.
دلم برای خودم تنگ است.
گرچه در خاطرم نیست کیستم.
من خیلی روزها می اومدم سر می زدم ببینی کی ازت خبری میشه.
امیدوارم بهتر باشی عزیزم و زود به زود بنویسی واسه مون.