بنوازم

تو شعرِ بی‌نظیرِ حک شده بر دیوار قلبمی.

تو پانزده سالگیِ همیشگی منی.

تو تپش‌های دلمی،

تو، 

تو خونِ گرم رگ‌هایمی، وقتی شورِ حیات را از قلبم به گونه‌هایم می‌دوانی.

تو، 

گوشت و پوست و استخوان منی...

تو، نزدیکی، 

نزدیکِ نزدیکِ نزدیک.

تو نزدیک‌ترین معشوقِ فراموش‌پیشه‌ی فراموش‌نشدنی منی.

تو،

تو نوازنده‌ی تار موهای منی.

 

سازت از کوک افتاد‌ه‌س دلبر...