گفت وقتی بهت بگه بیا نباشیم، بعدش هر چقدر هم باشیم مثل قبل نمیشه... راست می‌گفت... از اولین باری که به آدم بگید بیا نباشیم، دیگه هیچی مثل قبل نیست.
گفتم راست میگیا، انگاری یه چیز قشنگ برای خودت داشتی که از دستت میفته و ترک برمی‌داره، انگاری میفته تو گِلا کثیف میشه، انگاری یکی خط‌خطیش می‌کنه... ولی تو هنوز اون چیز قشنگو دوستش داری، هرچند کثیف و خط‌خطی یا شکسته... از اون به بعد غمگینانه دوستش داری...
غمگینانه.
یاسی....
چقد این غمگینانه دوس داشتنو میفهمم :(
دقیقن همین که گفتی...
یاد جوونیام افتادم که چقد اینجوری بود دوس داشتنام ....
سلام
تو وبلاگ من هرجاشو دوست نداری رها کن.
من بخاطر اینکه دیدم شما غمگین‌نوشتی ناراحت شدم. تو قسمت های موضوعات یا کادر جستجو دعاهای رفع هم و غم هست ان شاءالله که یکیش هم به قفل شما بخوره و مشکلات تون حل بشه .
اگه سوالی هم پیش اومد در خدمتم .
براتون دعا هم می کنم که به حق حضرت زهرا سلام الله علیها همه غم‌و‌غصه ها برطرف بشن و مطالب بعدی شما شاد و شیرین باشند ان شاءالله
یادم افتاد بهش گفتم بیا نباشیم... و حالا چقدر دلم میخواد باشیم...
اما درست میگی شبیه قبل نیست هیچی...
حداقل شاید با اینکه چیزی مثل قبل نمیشه و نیست بتونم خودم آروم کنم
غمگینانه...
گفت برگردیم؟
لعنت به من که این چند روز خداروشکر میکردم عکس قتل مجید رهنورد رو ندیدم و فضولی کردم و وبلاگ کامنت اول رو باز کردم... لعنت به من...
سلام
با یک روش هایی میشه آدم همیشه زندگی شو تازه نگهداره .
مثل میزی که کثیف میشه یا می شوریش یا با پارچه تمیزی پاکش می کنی.
ان شاءالله که همیشه باشید و شاد باشید.