من، از بهار امسال چیزی نفهمیدم؛ زندگی و مرگ، عشق و بی‌تفاوتی، سکون و شکفتن چنان در همم پیچاند که مات و متحیرم.
من، در میان راه زندگی، بربالای جوانی، با دلی شبیه به یک بغل بابونه، با دامنی پر از ستاره، سوار بر تابِ بی‌تابی‌ام و ماه محرم اسرارم.
من، مست و فراموشی‌زده‌ام.
من، غریقی خودخواسته ام.
من...
من شکفته‌ام.
من، حال اکنونم را چنان شراب کهنه‌ی سالیان تنهایی‌ام می‌نوشم.
پی‌نوشت: به زودی به روال عادی برخواهیم گشت :)
عزیزم، من یک معتاد به قلمت هستم و خوشحالم که برمیگردی به زودی😍🌷🥰 و جدی تر از اعتیادم دلتنگ و نگران خودت بودم و هستم🤗
عزیزِ صبورم...
چشم انتظار بازگششتم💜💜💜💜
یاسی جون زود برگرد که دلمون تنگه
سلام؛ از دیدن ستاره روشنتون خیلی خوشحال شدم، امروز اومدم یه کامنت بذارم که کجایید و حالتون و بپرسم که نشد.
انشاءالله که روزگار خوشی پیش‌رو داشته باشید.
جان دل
بیا .زود بیا
امیدوارم بیشتر برامون بنویسی
دلتنگیم:)
یاسی جان...
و من هم منتظر رویش دوباره‌ات هستم🌱💚
سلام یاسی جانم
من هر روز،سه چهاربار بهت سر میزنم
هربار دست خالی برمی گردم
امیدوارم از پس طوفان های ویرانگر برآمده باشی
که رشد و زندگی بعد از این طوفان ها به سراغ آدم می آید
منتظرم خودت می دانی چه اندازه مشتاق خواندن از تو و دخترها هستم
ما نیز چیزی از بهار امسال نفهمیدیم....
منتظرت هستین بانو جان :)
دلمون تنگ شده برای نوشته هاتون
دلتنگیم...
سلام.زود زود برگرد.ما منتظریم 🥰😍
قربون قلمت...
منم یه مدته نمیدونم چمه.... 😄 خداروشکر که در حال شکفتنی 😘😊
امیدوارم بزودی منم به روال عادی برگردم.
زود برگرد یاسی
مردم بس که وبلاگتو باز کردم و مطلب جدید ندیدم🤕
خیلی دوس دارم همیشه کامنت بذارم اما واقعا فرصت نمیشه، فقط میخونم و لذت میبرم
یاسی....
نبودنت خیلی طولانی شداااا🙁🙁🙁🙁
سلام یاسی جان کجایی خانمی؟ .. هر روز به وبت سر میزنیم.. خوبی عزیر؟
یاسی جان سلام، احوالت چطوره؟
گفتی به زودی برمی‌گردم و نیومدی...
نگرانت شدم...
دلتنگ نوشته‌هاتونیم:)