محبوبم
يكشنبه, ۲۰ آذر ۱۴۰۱، ۰۳:۴۹ ب.ظ
یک نفر هست.
یک نفر از میان تمام آدم‌های کره‌ی زمین. یک نفر. تنها یک نفر...
تنها یک نفر، که خیالت، فقط خیالت، تنها و تنها خیالت، یک جای دور از قلبش خانه کرده.
یک جای دور... اما امن. دست نیافتنی اما امن. ندیدنی اما امن. نرسیدنی اما امن.
یک جا، شبیه به موج مویی میان نُت‌ها.
یک نفر هست، که نیست.
یک نفر هست که برایش دنیایی.
تو، به تنهایی، بی‌هیچ چیز اضافه‌ای... با دست خالی...
بی هیچ رنگ و ریایی...
خود خود خودت را میخواهد...
دلخوشم به همین ها :)
یادت می‌آید گفتی خیلی قشنگه بدونی یک نفر می‌خوادت؟؟؟
یاسی اونموقع که برای بار اول عشق رو تجربه میکردم با هم یک فیلمی دیدیم که گوگوش و سعیدکنگرانی بازی کرده بودند .گوگوش میخوند نگاه میکنم نمیبینم چشمان مرا نگاه؟تو پر کرده و ادامه آواز که قطعا شنیدیش.اونموقع من دقیقا در اون حالت بودم .اینجا اونجا همه‌جا اون بود.چشم که باز میکردم تا آخرین لحظه که به خواب برم یار بود و بس.تو سطر سطر کتابهایی که خوندم تو دفتر خاطراتی که متاسفانه و احمقانه از بین بردمش ووو.و هنوز بعد ۲۰ سال اون فروغ تو قلبم روشنه .عشق پدیده‌ی قشنگیه،یک رشد بزرگ تو شخصیت آدمه.اینکه اون نقطه‌ی قلبت داره باز گرم میشه خیلی عالیه.خیلی دوست داشتنیه و تو چه خوشبختی که اینچنین اینقدر کسی رو دوست داری .و او نیز.
قصه برات گفتم بدونی سطر سطر این قلم عاشقانه‌ی لطیفت سرشار از گرمیِ آغوش و حسِ یاره.سرشار از عطر موهای رها شده و قلب هدیه داده شده‌ست .
قلبت گرم باشه دلبر موفرفری سفید